Een maandje van huis (update 2!)
Blijf op de hoogte en volg Darren
03 Januari 2015 | Vietnam, Da Nang
3 januari 2015
Goedemorgen allemaal! Vandaag zit ik precies een maand in Vietnam en zit m’n 3e week op het project er bijna op!
Na wat commentaar van het thuisfront zal ik weer proberen om m’n ervaringen in een mooi verslag te koppelen.
In m’n vorige update had ik al enig idee hoe m’n week eruit zou komen te zien, maar nu zit ik er natuurlijk middenin!
Ik zit dus in de nogal unieke situatie dat ik momenteel de enige vrijwilliger in het huis ben, m’n maison deel ik dus met 2 vietnameze medewerkers van Volunteer Vietnam en đoordeweeks wordt er 3x per dag een lekkere maaltijd voorgeschoteld.
De eerste vorderingen op vooral de Kindergartens vind ik erg gaaf. De eerste basiszinnetje’s engels worden momenteel gesproken en ik ga m’n uiterste best doen om de progressie ook na m’n vertrek na 8 weken voort te zetten.
In m’n 1e week ben ik samen met Mister Viet (oprichter van de organisatie) naar de Universiteit gegaan voor een meeting met de faculteit Engels. Hier hebben we over de lessen vêrteld die we wilden geven (CWF) Conversation With Foreigners en men was erg enthousiast. Dit is nu dus ook in gang gezet en in totaal zijn er zo een 45 studenten tussen de 18-21 die in groepjes van 15 les van Mister Viet en mij volgen.
In een les beginnen we bijvoorbeeld met wat korte uitspraaktechnieken, vervolgens bêreiden ze kort een presentatie over hun ‘dreamjob’ voor, vervolgens geef ik een kort voorbeeld en mogen ze presenteren voor de klas. Zo geven we ze de kans om meer zelfvertrouwen op te doen in het praten van Engels, in plaats van enkel de grammatica te kennen.
De leraren heb ik nu 2x per week lesgegeven en we zitten barstensvol ideeen om de huidige situatie te verbeteren.
Het grootste verschil met Nederland is toch wel de structuur.
Verwacht altijd het onverwachte, klassen kunnen geheel onverwacht afgezegd worden en er kunnen ook ineens geheel nieuwe projecten bij komen. (dit uiteraard in overleg met mij, maar ik vind het alleen maar gaaf om nog meer nieuwe ervaringen op te doen)
Verder ben ik iets minder actief op de sociale projecten, dit omdat ik natuurlijk de enige vrijwilliger ben en ik veel tijd vrijmaak voor het lesgeven, voorbereiden van lessen en het heerlijke leven hier.
Ik ben ongeveer 1x in de week bij het Social Center waar de ouderen en gehandicapten worden opgevangen. Hier maak ik dan gezellig een praatje en als het weer iets droger wordt kunnen we ook buiten nog wat meer activiteiten doen.
Ook ben ik 1x in de week bij Red Cross (Baby weeshuis) en dit vind ik echt helemaal geweldig. Na elk bezoekje vind ik het verschrikkelijk om weg te gaan en dit gaat dan ook een zwaar afscheid worden na 8 weken.
Wat ik nooit verwacht had is dat ik met alleen maar Vietnamezen om zou gaan, het verplicht mij een klein dankwoordje te richten aan de mooiste sport van de wereld ‘Futebol’ Ik zit momenteel in 2 voetbalteams en speel ongeveer 3x per week op schitterende kunstgrasveldjes. Had echt geen idee dat dit zo populair was in Vietnam! Hierdoor echt ontzettend veel gastvrije en gezellige mênsen lêren kennen en na het voetbal gaan we meestal naar een restaurantje waar altijd het nodige bier en de meest heerlijke plaatselijke gêrechten op tafel komen.
Dit vind ik misschien nog wel 1 van de gaafste dingen! Toen ik aan het rondreizen was heb ik prima gegeten, maar vanwege het gebrekkige Engels strand je toch vaak bij de noodles/rijst/soep met kip/beef/pork.
Nu blijken er zo vreselijk veel verschillende bijzondere gêrechten te zijn (maak je niet druk, verder dan varkensbloed en kikker ben ik nog niet gegaan) en ik kom in de meest kleine straatjes bij vrienden thuis.
Een aantal spreken goed Engels en bij een aantal blijven de conversaties beperkt tot Google Translate en versoepelde communicatie na een aantal biertjes. Dit is een van de weinige dingen die ik wel is als frustrerend kan ervaren.
Afgelopen week heb ik m’n eigen motorbike gekocht, al heb ik vanwege mijn vreselijk gebrekkige richtingsgevoel deze nog niet extreem veel gebruikt. Letterlijk alles gebeurt hier op de motorbike en omdat ik zo een 4 kilometer uit de stad woon hoop ik nu wat minder afhankelijk te zijn van vrienden die me moeten komen ophalen. (Taxi’s zijn wel erg duur)
Het weer is tussen de 17-26 graden met heeeel veeeeel regen. Het regenseizoen schijnt nu ten einde te zijn gekomen dus ik ben benieuwd wanneer ik mijn 2e beachdag op het schitterende Da Nang Beach kan gaan beleven.
Kerst was niet echt een big item, met kerstavond even naar de kerk geweest waar ik wel van genoten heb en op kerst zelf werd ik als een V.I.P uitgenodigd bij een English Club om een kerstquiz te leiden. Dit was een leuke ervaring, maar het kan wel vermoeiend zijn om continu in het middelpunt van de aandacht te staan.
Oud en Nieuw heb ik met een paar vrienden gevierd, eerst bij een paar pubs en vervolgens een rooftopparty op de 38ste verdieping van het Novotel Hotel. Prima avond!
Zometeen heb ik m'n eerste Vietnamese bruiloft (Op uitnodiging, ik heb me zelf ingehouden)
Veel vollediger dan dit kan ik het niet maken, excuses voor de aparte en ontbrekende leestekens, de schuld ligt volledig bij het toetsenbord. Hoop dat jullie het allemaal goed hebben waar dan ook ter wereld <3
Goedemorgen allemaal! Vandaag zit ik precies een maand in Vietnam en zit m’n 3e week op het project er bijna op!
Na wat commentaar van het thuisfront zal ik weer proberen om m’n ervaringen in een mooi verslag te koppelen.
In m’n vorige update had ik al enig idee hoe m’n week eruit zou komen te zien, maar nu zit ik er natuurlijk middenin!
Ik zit dus in de nogal unieke situatie dat ik momenteel de enige vrijwilliger in het huis ben, m’n maison deel ik dus met 2 vietnameze medewerkers van Volunteer Vietnam en đoordeweeks wordt er 3x per dag een lekkere maaltijd voorgeschoteld.
De eerste vorderingen op vooral de Kindergartens vind ik erg gaaf. De eerste basiszinnetje’s engels worden momenteel gesproken en ik ga m’n uiterste best doen om de progressie ook na m’n vertrek na 8 weken voort te zetten.
In m’n 1e week ben ik samen met Mister Viet (oprichter van de organisatie) naar de Universiteit gegaan voor een meeting met de faculteit Engels. Hier hebben we over de lessen vêrteld die we wilden geven (CWF) Conversation With Foreigners en men was erg enthousiast. Dit is nu dus ook in gang gezet en in totaal zijn er zo een 45 studenten tussen de 18-21 die in groepjes van 15 les van Mister Viet en mij volgen.
In een les beginnen we bijvoorbeeld met wat korte uitspraaktechnieken, vervolgens bêreiden ze kort een presentatie over hun ‘dreamjob’ voor, vervolgens geef ik een kort voorbeeld en mogen ze presenteren voor de klas. Zo geven we ze de kans om meer zelfvertrouwen op te doen in het praten van Engels, in plaats van enkel de grammatica te kennen.
De leraren heb ik nu 2x per week lesgegeven en we zitten barstensvol ideeen om de huidige situatie te verbeteren.
Het grootste verschil met Nederland is toch wel de structuur.
Verwacht altijd het onverwachte, klassen kunnen geheel onverwacht afgezegd worden en er kunnen ook ineens geheel nieuwe projecten bij komen. (dit uiteraard in overleg met mij, maar ik vind het alleen maar gaaf om nog meer nieuwe ervaringen op te doen)
Verder ben ik iets minder actief op de sociale projecten, dit omdat ik natuurlijk de enige vrijwilliger ben en ik veel tijd vrijmaak voor het lesgeven, voorbereiden van lessen en het heerlijke leven hier.
Ik ben ongeveer 1x in de week bij het Social Center waar de ouderen en gehandicapten worden opgevangen. Hier maak ik dan gezellig een praatje en als het weer iets droger wordt kunnen we ook buiten nog wat meer activiteiten doen.
Ook ben ik 1x in de week bij Red Cross (Baby weeshuis) en dit vind ik echt helemaal geweldig. Na elk bezoekje vind ik het verschrikkelijk om weg te gaan en dit gaat dan ook een zwaar afscheid worden na 8 weken.
Wat ik nooit verwacht had is dat ik met alleen maar Vietnamezen om zou gaan, het verplicht mij een klein dankwoordje te richten aan de mooiste sport van de wereld ‘Futebol’ Ik zit momenteel in 2 voetbalteams en speel ongeveer 3x per week op schitterende kunstgrasveldjes. Had echt geen idee dat dit zo populair was in Vietnam! Hierdoor echt ontzettend veel gastvrije en gezellige mênsen lêren kennen en na het voetbal gaan we meestal naar een restaurantje waar altijd het nodige bier en de meest heerlijke plaatselijke gêrechten op tafel komen.
Dit vind ik misschien nog wel 1 van de gaafste dingen! Toen ik aan het rondreizen was heb ik prima gegeten, maar vanwege het gebrekkige Engels strand je toch vaak bij de noodles/rijst/soep met kip/beef/pork.
Nu blijken er zo vreselijk veel verschillende bijzondere gêrechten te zijn (maak je niet druk, verder dan varkensbloed en kikker ben ik nog niet gegaan) en ik kom in de meest kleine straatjes bij vrienden thuis.
Een aantal spreken goed Engels en bij een aantal blijven de conversaties beperkt tot Google Translate en versoepelde communicatie na een aantal biertjes. Dit is een van de weinige dingen die ik wel is als frustrerend kan ervaren.
Afgelopen week heb ik m’n eigen motorbike gekocht, al heb ik vanwege mijn vreselijk gebrekkige richtingsgevoel deze nog niet extreem veel gebruikt. Letterlijk alles gebeurt hier op de motorbike en omdat ik zo een 4 kilometer uit de stad woon hoop ik nu wat minder afhankelijk te zijn van vrienden die me moeten komen ophalen. (Taxi’s zijn wel erg duur)
Het weer is tussen de 17-26 graden met heeeel veeeeel regen. Het regenseizoen schijnt nu ten einde te zijn gekomen dus ik ben benieuwd wanneer ik mijn 2e beachdag op het schitterende Da Nang Beach kan gaan beleven.
Kerst was niet echt een big item, met kerstavond even naar de kerk geweest waar ik wel van genoten heb en op kerst zelf werd ik als een V.I.P uitgenodigd bij een English Club om een kerstquiz te leiden. Dit was een leuke ervaring, maar het kan wel vermoeiend zijn om continu in het middelpunt van de aandacht te staan.
Oud en Nieuw heb ik met een paar vrienden gevierd, eerst bij een paar pubs en vervolgens een rooftopparty op de 38ste verdieping van het Novotel Hotel. Prima avond!
Zometeen heb ik m'n eerste Vietnamese bruiloft (Op uitnodiging, ik heb me zelf ingehouden)
Veel vollediger dan dit kan ik het niet maken, excuses voor de aparte en ontbrekende leestekens, de schuld ligt volledig bij het toetsenbord. Hoop dat jullie het allemaal goed hebben waar dan ook ter wereld <3
-
03 Januari 2015 - 07:34
Agnes:
haai darren fijn dat je het zo naar je zin hebt, blijf maar lekker genieten .
mooi dat ik weer wat van je doen en laten gelezen heb, blijf zo wel op de hoogte helemaal geweldig .
veel plezier nog groetjes agnes -
03 Januari 2015 - 09:16
Soemitro:
Lekker der! Goed bezig! -
03 Januari 2015 - 09:20
Jef:
Wat een levensreis, je zal wel andere inzichten meekrijgen. Het is weer geweldig dat je door het voetballen veel contact krijgt met de lokale bewoners, dit geeft toch een diepere dimensie aan je trip.
Veel liefs gezondheid en plezier, PA -
03 Januari 2015 - 09:22
Cisca:
Mooie verhalen! Duurt mij eigenlijk wel te lang voordat je weer wat schrijft. Maar nu heb ik ook wat.
Erg leuk dat je zo t echte vietnameze leven proeft.
Dat.je zo snel alweer in voetbalteams zit! Echt heel fijn voor je!
Kijk alweer uit naar t nieuwe verslag!
Doe voorzichtig met de motorbike! Love and miss you! -
03 Januari 2015 - 09:56
Fariël:
Waaauww... wat onwijs gaaf wat jij allemaal meemaakt!
Leuk om te lezen hoe je dagen zijn ingevuld en je lekker druk bent met les geven,
Voetballen etc.
Heel veel plezier in Vietnam!
En doe voorzichtig in alles wat je doet!
Groetjes, fariël -
03 Januari 2015 - 10:34
Annemiek En Ronald:
Gaaf dat je zo geniet van alles om je heen.....en dat je midden in het vietnamese leven zit .
Een bijzondere ervaring voor je denk ik.
fijn om weer wat van je te horen (lezen) -
03 Januari 2015 - 11:21
Djémo:
Gaaf Darren! Klinkt alsof ik jaloers moet zijn op mijn grote neef :)
Geniet van de tijd die je daar nog hebt! -
03 Januari 2015 - 21:00
Irma:
Hey lieve Darren wat super om te lezen dat je het zo naar je zin Hebt.
Elke x lezen we met veel plezier je reisverslag.doe voorzichtig daar en idd lijkt het mij verschrikkelijk moeilijk om straks afscheid te nemen van de kleine baby's bij het rode kruis.
Vooral genieten schat.
Dikke xxxxxx Iwan en Irma -
04 Januari 2015 - 13:05
Hen:
Hi Dar! Een mooi verhaal jongen, fijn van je te vernemen. Zoals verwacht binnen een maand heb jij je draai gevonden. Dat mocht ik al constateren in Norwich alwaar je natuurlijk met een meer herkenbare cultuur te maken had. Vietnam is anders, dat is duidelijk.
Back home gaat het goed, 2015 is op gepaste wijze ingeluid en we zijn vast voornemens er een mooi en gezond jaar van te maken. Kevin (van W.) gaat in Q1 bij iNN TENS een afstudeeropdracht uitvoeren. Interessant en leuk om te zien dat jou generatie zijn eigen netwerk opbouwt.
Van Maikel vernam ik dat jullie nog contact hebben over zijn mogelijke visit. Ik hoop voor hem (en jou ook) dat het er van komt, het zou een bijzonder moment zijn.
Tot een volgend moment kerel! Kus van Suus, Daphne, Maikel, Stacey en mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
