De draad oppakken (pt 3)
Blijf op de hoogte en volg Darren
08 Februari 2015 | Vietnam, Da Nang
Een dappere poging om de draad weer op te pakken, mijn laatste stukje is van meer dan 1 maand geleden en ondertussen heb ik natuurlijk het nodige meegemaakt en helaaaas niet alles bijgehouden..
M’n laatste blog sloot ik af met het feit dat ik naar een bruiloft ging en dit lijkt inmiddels alweer een eeuwigheid geleden..
De eerste vloeiende zinnetjes Vietnamees worden al gesproken en momenteel heb ik het nogal zwaar vanwege de grote hoeveelheid eindejaarsfeesten.
‘Tet’ oftewel Vietnamees nieuwjaar is de grootste vakantie in Vietnam. Officieel begint het 20 februari maar sinds de laatste 10 dagen staat alles hier al een beetje in het teken van Nieuwjaar. Huizen worden geverfd, bloemen gekocht en er wordt veel gebeden bij de boedhisstische tempels.
Nog belangrijker zijn de traditionele eindejaarsfeesten waar enorm veel heerlijk eten, bier en karaoke zingen hoog in het vaandel staan.
Vrijwel alle Vietnamezen hebben een goede stem en ik vervloek de momenten wanneer iedereen begint te zeuren dat het nu eindelijk mijn beurt is om een liedje te zingen.
Ik ga nog steeds het meest om met de jongens van m’n voetbalteam en zit nu op het moment dat de drukste tijden qua vrijwilligerswerk er wel een beetje op zitten.
Sinds 1 week deel ik me huis met meer dan enkel 2 vietnameze meisjes, namelijk met 4 andere vrijwilligers. 3 uit Zwitserland, 1 uit Nederland. Goodbye unieke positie en hallo gezelligheid!
Vaak trek ik er ook in m’n eentje op uit met de motorbike om met vrienden in het citycenter te meetten voor koffie, bier, playstation of voetbal.
Op woensdag voetbal ik af en toe met een heel gemengd gezelschap van Duitsers, Fransen, Italianen, Spanjaarden etcetera. Een leuke afwisseling om ook wat contact met een aantal expats te hebben. Er zit een Nederlander tussen en het komt er te weinig van maar zeer gezellig om na het voetbal met hem nog wat na te praten en te drinken.
Verder heb ik natuurlijk ook keihard gewerkt en zijn m’n werkzaamheden nu wat verlicht doordat er meerdere vrijwilligers zijn.
Ik heb m’n lessen op de universiteit afgesloten (emotioneel afscheid ) omdat deze vanaf volgende week vakantie hebben. Nog steeds is het leukste gedeelte van de week spelen met de baby weeskinderen maar ook het lesgeven aan Kindergarten (tussen 5-9 jaar) is super. Er is zelfs behoorlijk wat progressie te bespeuren! En sinds afgelopen week ben ik dus niet de enige leraar, maar hebben we ook nog 2 andere vrijwilligers die lesgeven. Ik werk graag in kleine groepjes met de kids omdat je ze dan toch echt persoonlijke aandacht kan geven en wat kan leren. Na 8 weken gaat het heel vreemd worden om al ‘’ m’n kids’’ te verlaten.. Hier zie ik ook wel een beetje tegenop.
De meest magische momenten blijven toch lekker dineren met m’n local friends en gewoon het straatbeeld bezichtigen. Het straatbeeld is geweldig. er is 24/7 leven op straat en de motorbikes blijven je voorbij sjeezen.
Verder ben ik 1x naar TamKy geweest (70 km verderop) om hier een voetbal training te verzorgen voor de weeskinderen. Met ons hele voetbalteam zijn we hierheen gegaan en een enorme leuke dag voor de kids verzorgd en aankomende dinsdag zal ik een ‘’afscheidsuitje’’ organiseren voor wat kinderen die ik lesgeef!
In de weekenden blijf ik vaak gewoon in de surrounding area van Danang. Ik ben 1 weekend naar Hue geweest, de oude keizerstad van Vietnam. Hier kreeg ik het hele travel gevoel meteen weer te pakken. In de trein 2 Mexicanen ontmoet en daar de 1e dag mee opgetrokken en toen ik in een hostel verbleef duurde het niet lang alvorens we met een gezellige groep zaten te eten.
Hier even lekker de toerist uitgehangen en veel foto’s gemaakt. Het aparte was dat toen ik op zondagavond weer in Danang kwam het echt als thuiskomen voelde. Het is een heerlijke stad om te leven en zal een bijzonder plekje in m’n hart blijven hebben.
Ik zou dus eigenlijk vandaag (8 februari) vertrekken maar vanwege nieuwjaar heb ik besloten om dus langer in Danang te blijven tot 21 februari. Van 21 tot eind februari heb ik dan een weekje de tijd om Noord-Vietnam (Hanoi, Halong Bay) te verkennen en vervolgens zal ik rond 28 februari/1 maart in Laos meetten met 2 goede vrienden. Ene kant hoef ik hier nog lang niet weg, maar hier kijk ik ook wel weer ontzettend naar uit!
Omdat ik zo lang niks heb geschreven en dit in een stuk door heb getypt kan de blog enigzins chaotisch overkomen. Ik ben vast ook genoeg vergeten excuses hiervoor en ik hoop dat jullie nu een klein beetje een beeld hebben van wat ik de afgelopen 4 weken gedaan heb. Ondanks ik niet bedeeld ben met al teveel fotografie talent zal ik al m’n foto’s een dezer dagen op facebook zetten!
M’n laatste blog sloot ik af met het feit dat ik naar een bruiloft ging en dit lijkt inmiddels alweer een eeuwigheid geleden..
De eerste vloeiende zinnetjes Vietnamees worden al gesproken en momenteel heb ik het nogal zwaar vanwege de grote hoeveelheid eindejaarsfeesten.
‘Tet’ oftewel Vietnamees nieuwjaar is de grootste vakantie in Vietnam. Officieel begint het 20 februari maar sinds de laatste 10 dagen staat alles hier al een beetje in het teken van Nieuwjaar. Huizen worden geverfd, bloemen gekocht en er wordt veel gebeden bij de boedhisstische tempels.
Nog belangrijker zijn de traditionele eindejaarsfeesten waar enorm veel heerlijk eten, bier en karaoke zingen hoog in het vaandel staan.
Vrijwel alle Vietnamezen hebben een goede stem en ik vervloek de momenten wanneer iedereen begint te zeuren dat het nu eindelijk mijn beurt is om een liedje te zingen.
Ik ga nog steeds het meest om met de jongens van m’n voetbalteam en zit nu op het moment dat de drukste tijden qua vrijwilligerswerk er wel een beetje op zitten.
Sinds 1 week deel ik me huis met meer dan enkel 2 vietnameze meisjes, namelijk met 4 andere vrijwilligers. 3 uit Zwitserland, 1 uit Nederland. Goodbye unieke positie en hallo gezelligheid!
Vaak trek ik er ook in m’n eentje op uit met de motorbike om met vrienden in het citycenter te meetten voor koffie, bier, playstation of voetbal.
Op woensdag voetbal ik af en toe met een heel gemengd gezelschap van Duitsers, Fransen, Italianen, Spanjaarden etcetera. Een leuke afwisseling om ook wat contact met een aantal expats te hebben. Er zit een Nederlander tussen en het komt er te weinig van maar zeer gezellig om na het voetbal met hem nog wat na te praten en te drinken.
Verder heb ik natuurlijk ook keihard gewerkt en zijn m’n werkzaamheden nu wat verlicht doordat er meerdere vrijwilligers zijn.
Ik heb m’n lessen op de universiteit afgesloten (emotioneel afscheid ) omdat deze vanaf volgende week vakantie hebben. Nog steeds is het leukste gedeelte van de week spelen met de baby weeskinderen maar ook het lesgeven aan Kindergarten (tussen 5-9 jaar) is super. Er is zelfs behoorlijk wat progressie te bespeuren! En sinds afgelopen week ben ik dus niet de enige leraar, maar hebben we ook nog 2 andere vrijwilligers die lesgeven. Ik werk graag in kleine groepjes met de kids omdat je ze dan toch echt persoonlijke aandacht kan geven en wat kan leren. Na 8 weken gaat het heel vreemd worden om al ‘’ m’n kids’’ te verlaten.. Hier zie ik ook wel een beetje tegenop.
De meest magische momenten blijven toch lekker dineren met m’n local friends en gewoon het straatbeeld bezichtigen. Het straatbeeld is geweldig. er is 24/7 leven op straat en de motorbikes blijven je voorbij sjeezen.
Verder ben ik 1x naar TamKy geweest (70 km verderop) om hier een voetbal training te verzorgen voor de weeskinderen. Met ons hele voetbalteam zijn we hierheen gegaan en een enorme leuke dag voor de kids verzorgd en aankomende dinsdag zal ik een ‘’afscheidsuitje’’ organiseren voor wat kinderen die ik lesgeef!
In de weekenden blijf ik vaak gewoon in de surrounding area van Danang. Ik ben 1 weekend naar Hue geweest, de oude keizerstad van Vietnam. Hier kreeg ik het hele travel gevoel meteen weer te pakken. In de trein 2 Mexicanen ontmoet en daar de 1e dag mee opgetrokken en toen ik in een hostel verbleef duurde het niet lang alvorens we met een gezellige groep zaten te eten.
Hier even lekker de toerist uitgehangen en veel foto’s gemaakt. Het aparte was dat toen ik op zondagavond weer in Danang kwam het echt als thuiskomen voelde. Het is een heerlijke stad om te leven en zal een bijzonder plekje in m’n hart blijven hebben.
Ik zou dus eigenlijk vandaag (8 februari) vertrekken maar vanwege nieuwjaar heb ik besloten om dus langer in Danang te blijven tot 21 februari. Van 21 tot eind februari heb ik dan een weekje de tijd om Noord-Vietnam (Hanoi, Halong Bay) te verkennen en vervolgens zal ik rond 28 februari/1 maart in Laos meetten met 2 goede vrienden. Ene kant hoef ik hier nog lang niet weg, maar hier kijk ik ook wel weer ontzettend naar uit!
Omdat ik zo lang niks heb geschreven en dit in een stuk door heb getypt kan de blog enigzins chaotisch overkomen. Ik ben vast ook genoeg vergeten excuses hiervoor en ik hoop dat jullie nu een klein beetje een beeld hebben van wat ik de afgelopen 4 weken gedaan heb. Ondanks ik niet bedeeld ben met al teveel fotografie talent zal ik al m’n foto’s een dezer dagen op facebook zetten!
-
08 Februari 2015 - 10:32
Ronald En Annemiek:
Tjee Darren is het al weer zo lang geleden dat je iets geschreven hebt ...Hier vliegt de tijd ook -
08 Februari 2015 - 10:35
Cisca:
Hehe, t duurt echt te lang hoor voordat je weer wat schrijft. Maar ja dat is ons probleem, haha. T leest allemaal weer lekker weg hoor. Ongelovelijk snel gegaan die weken. Echt waar, het zal zeker wennen voor je worden om weer geen vast onderkomen te hebben straks. Ben zo blij dat je zo opgenomen bent door de locals en dat je je zo thuis hebt gevoeld. Veel plezier de laatste weken en doe voorzichtig! Dikke kusss -
08 Februari 2015 - 10:43
Ronald:
Heel irri
schrijf een heel verhaal en er komt maar 1 regel op grrrrr -
08 Februari 2015 - 10:46
Ronald En Annemiek:
Tjee Darren is het al weer zo lang geleden dat je iets geschreven hebt ...Hier vliegt de tijd ook .
Maar wat super om te horen dat je op stap bent en aan het eind van de dag terug komt in Danang en je dan weer thuis voelt.
Dit is uiteindelijk waar het allemaal om draait met al die weeskinderen.
Dus we hoeven ons daar niet druk om te maken .
En wat jammer dat je nu niet meer alleen bent met die twee meisjes :P
Maar ik neem aan dat je door mijn cadeau heen bent dus het komt goed uit :P -
08 Februari 2015 - 11:41
Niel:
Hey Darr...mooi verhaal van hoe je leeft daar. Kan me het emotioneel afscheid waar je tegen op kijkt wel iets bij voorstellen... je bouwt met elk kindje een band op. Wees maar trots op de bijdrage die je hebt geleverd daar. Het betekent veel voor die kindjes.
Voor de rest ben je ook met de boys ook aan het genieten, heerlijk om dat lezen! ciao en hou je haaks! -
08 Februari 2015 - 17:39
Monique:
He darren, wat fijn dat je het zo leuk hebt. Veel plezier straks in halong bay, de grotten en het drijvende dorp is een aanrader. Geniet nog maar goed van je laatste weken in vietnam. -
09 Februari 2015 - 15:32
Diana:
He Darren
Ik sta er niet helemaal van te kijken dat de kleine weeskindjes je hart hebben gestolen.En dat het afscheid heftig wordt begrijp ik.Maar je hebt voor hun heel veel betekent dan nemen ze hun ook niet meer af.
Als ik alleen al de foto's en de videobeelden van jou met hun zie dat is al om van te smelten.
Je hebt gelijk, als je het zo naar je zin hebt daar in Danang om even het nieuwjaarsfeest mee te pakken.
Leuk om straks ook het noorden van Vietnam te gaan bekijken (totaal anders ) We blijven je volgen.
Heel veel plezier enne becareful. Xxx
Liefs van ons allemaal
-
09 Maart 2015 - 21:21
Hen:
Dar!
Ons laatste mailcontact is al weer even geleden, je verslag staat al weer een maand op dit blog en nu lees ik het pas. Fijn om om via deze weg contact te hebben. Soms via het blog, soms in een persoonlijke mail, soms een prachtige foto via je pa. Het is duidelijk dat deze ervaring een onuitwisbare herinnering zal worden. Nu nog ben je samen met lokalen, straks vergezeld met bezoek van thuis.
Hier in L'stad treedt het einde van de winter in, de eerste lekkere bijna-lente-dag mochten wij gisteren (7 maart) ervaren. Uit de wind, in de zon kon de jas zelfs uit. Op het bedrijf is het voldoende druk, er is genoeg dynamiek en beweging. Kevin (van W) is gestart met zijn afstudeeropdracht bij iNN TENS en dat vind ik interessant om van dichtbij mee te maken. Leerzaam voor beiden dus.
Pas goed op jezelf en straks ook een beetje op Maikel! Enjoy en tot over een tijdje!
Kus van Suus, Daphne, Maikel, Stacey en mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
